Ταϊλάνδη: Αποστολή ΠΣΑΤ (Π. Κουμάνταρος)
Φλώρος: «Κέρδος σε βάθος χρόνου από αυτή την εμπειρία»
Ικανοποιημένος σε γενικές γραμμές από την παρουσία της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δήλωσε ο τεχνικός των Κορασίδων, Τάκης Φλώρος, αξιολογώντας τα πεπραγμένα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στη διοργάνωση.
Ο Μακεδόνας τεχνικός ελπίζει ότι η ομάδα που ξεκίνησε να συγκροτείται πριν από ένα χρόνο θα αφήσει το στίγμα της στο ελληνικό γυναικείο βόλεϊ, καθώς μεταλλασσόμενη διαδοχικά σε Εθνική Νεανίδων και Γυναικών θα αποτελέσει ένα αξιόμαχο συγκρότημα, ικανό να εξαργυρώσει τις προσλαμβάνουσες από την Ταϊλάνδη και να τις πληθύνει με νέες, προϊόντος του χρόνου.
-Τι παρακαταθήκη αφήνει στο ελληνικό βόλεϊ αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
«Δεν είναι μόνο η προσωπική μου άποψη, δηλαδή δεν ενδιαφέρει εάν εγώ είμαι ευχαριστημένος ή όχι. Θα ήθελα να δω εάν το βόλεϊ είναι κερδισμένο από την όλη διαδρομή μας, από πέρυσι μέχρι τώρα. Εννοώ αν θα είναι κερδισμένο από μια ομάδα Νεανίδων στο συγκεκριμένο επίπεδο και ύστερα από μια ομάδα Γυναικών. Εκεί επικεντρώνω, στο τί κάναμε αυτό το διάστημα από πέρυσι το καλοκαίρι που συγκροτήσαμε την ομάδα μέχρι τώρα».
-Εσύ είσαι ευχαριστημένος από τη συνολική παρουσία της ομάδας;
«Παίξαμε σε κομμάτια παιχνιδιών πάρα πολύ καλά αλλά κάναμε και άλλα που δεν ήταν καλά, κι αυτό γινόταν για μεγάλο διάστημα κάποιων σετ. Αυτό με προβλημάτισε λίγο, αλλά σε γενικές γραμμές σταθήκαμε αξιοπρεπώς. Κατ΄ αρχάς δεν χάσαμε ποτέ με 3-0, ούτε από την παγκόσμια πρωταθλήτρια Κίνα. Απεναντίας, το πιο κρίσιμο παιχνίδι, αυτό με την Αργεντινή, το κερδίσαμε 3-0, τη Σλοβενία επίσης… Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος αλλά θα ήθελα να το δω σε βάθος χρόνου αυτό, δηλαδή αν θα κερδίσει κάτι το βόλεϊ ύστερα από όλο αυτό το οδοιπορικό με τα τόσα παιχνίδια».
-Η επόμενη ημέρα;
«Αυτή γενιά τελειώνει από πλευράς υποχρεώσεων Κορασίδων, που σημαίνει ότι θα πρέπει να ετοιμάσουμε την επόμενη ομάδα. Αυτό είναι το σημαντικό, να έχουμε μια αλυσίδα προετοιμασιών των γενεών. Αν το δούμε ως προοπτική και φιλοσοφία, όλα αυτά τα αναπτυξιακά πρέπει να καταλήγουν στην Εθνική Γυναικών».
-Η δική σου επόμενη ημέρα; Συνεχίζεις στην ίδια ομάδα;
«Δεν ξέρω, δεν έχουμε συζητήσει με την Ομοσπονδία αυτό το θέμα. Όταν γυρίσουμε θα το δούμε. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι κατασταλαγμένος. Θα συνεργαστώ με την Ομοσπονδία όπως δείχνουν τα πράγματα. Μου αρέσει αυτή η δουλειά, είναι δημιουργικό να συγκροτείς μια ομάδα. Η αρχή έγινε από την Πτολεμαΐδα, είχαμε μαζέψει αρκετά παιδιά. Είναι μια δημιουργική δουλειά που θα παρουσιαστεί το Γενάρη του 2015».
-Πολύ σημαντικό, επίσης, ότι έχουμε πια και μια πολύ αξιόλογη Εθνική Νεανίδων.
«Βέβαια, αυτό είναι πραγματικά πολύ σημαντικό. Πρόκειται για μια έτοιμη ομάδα, ποιοτική και με προοπτικές γιατί θα βελτιώνεται. Δεν έχει φτάσει ούτε στα όριά της, ούτε το ταβάνι της. Έχει πολλές προοπτικές ακόμη».
-Κορίτσια έρχονται από πίσω;
«Ναι, έρχονται. Το βόλεϊ έχει μια τεράστια δεξαμενή. Έχει κάποια προβλήματα στην ποιότητα, αλλά από ποσότητα νομίζω ότι είναι το πρώτο άθλημα στην Ελλάδα».
-Τι είδες σε αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
«Πολλές ισάξιες ομάδες. Άρχιζε ένα ματς και δεν ήξερες ποιος ήταν φαβορί. Οι ομάδες βρίσκονταν πολύ κοντά η μία με την άλλη. Ξεχώρισε η Κίνα, όπως είχα προβλέψει από την αρχή όταν την είδα και όταν παίξαμε και μαζί της. Ήταν πολύ δύσκολο να ανακόψεις τις δύο πανύψηλες κοπέλες στο κέντρο, αλλά εμφανίστηκε ύστερα άλλη μια δύναμη από την άκρη, γι αυτό είδαμε τον τελικό να εξελίσσεται πολύ εύκολα για την Κίνα».
-Στις διακοπές σου ποια στιγμή από το Παγκόσμιο θα φέρνεις πιο συχνά στο μυαλό σου;
«Το πρώτο σετ με τη Σερβία. Πίστευα ακράδαντα ότι επειδή η Σερβία δεν είχε χάσει σετ έως τότε, αν έχανε το πρώτο θα ήταν σαν σοκ γι αυτές, που θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε. Ναι, εκείνο το κομμάτι θα το θυμάμαι για καιρό: από το 18-15 πήγε στο 18-22 για τη Σερβία, με επτά πόντους σε μία περιστροφή».
Καλμαζίδης: «Θέλαμε λίγο παραπάνω»
Στα χέρια του Γιάννη Καλμαζίδη περνά από αύριο η μέχρι και σήμερα Εθνική Κορασίδων, η οποία ολοκλήρωσε ηλικιακά τον κύκλο των αγωνιστικών υποχρεώσεών της και θα συνεχίσει στην κατηγορία των Νεανίδων. Ο ομοσπονδιακός εκλέκτορας μίλησε για το αύριο αυτής της ομάδας, τα προβλήματα που θα κληθεί να διαχειριστεί και κατέθεσε την άποψή του για όσα είδε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ταϊλάνδης και τις τάσεις που επικρατούν στο παγκόσμιο βόλεϊ.
«Ήταν μεγάλη ευτυχία που βρεθήκαμε εδώ, που καταφέραμε και προκριθήκαμε μέσω της 5ης θέσης στο Πανευρωπαϊκό και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε κάποια καλύτερα αποτελέσματα, κάποια σετ παραπάνω» δήλωσε ο κ. Καλμαζίδης, επιχειρώντας των αποτίμηση των πεπραγμένων της Εθνικής ομάδας.
«Ωστόσο, το ότι μπήκαμε αρχικά στη 16αδα και μετά στη 12αδα συνιστά ήδη μια πολύ μεγάλη επιτυχία. Γεγονός είναι πάντως ότι δεν ΄΄χορτάσαμε΄΄, θα θέλαμε λίγο παραπάνω. Ας ελπίσουμε να μας δοθεί η ευκαιρία, να την αρπάξουμε και να βρεθούμε ξανά σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα», συμπλήρωσε.
-Αυτό το ΄΄λίγο παραπάνω΄΄ χάθηκε στον αγώνα με τη Σερβία;
«Σίγουρα, γιατί ήταν η είσοδος στην οκτάδα, ίσως όμως και στο πρώτο παιχνίδι με την Πολωνία. Είχαμε δύο ματς μπολ και αν νικούσαμε ίσως άλλαζε και η κατάταξή μας στον όμιλο και κατ΄ επέκταση η διασταύρωση».
-Η 5η Αυγούστου που θα ξημερώσει σε λίγες ώρες γυρίζει το χρόνο και γι αυτή την ομάδα, που περνά στην κατηγορία των Νεανίδων. Η επόμενη ημέρα αυτής της ομάδας, που θα βρεθεί στα δικά σου χέρια, ποια είναι;
«Είναι μεγάλο κεφάλαιο… Αν επικεντρωθούμε σε αυτά τα κορίτσια, πρέπει να προσεχθούν, πρέπει να συνεχίσουν τη δουλειά τους ακόμη πιο σοβαρά και επιμελημένα στις ομάδες τους και στις Εθνικές Νεανίδων και Γυναικών. Πρέπει να υπάρχει μια ακολουθία, γι αυτό και είμαστε εδώ. Δεν παίζουμε στην Κορασίδων για να τελειώσουμε εδώ. Ο στόχος και ο σκοπός είναι να έχουμε μια καλή ομάδα Γυναικών και αυτά τα κορίτσια να δένουν σιγά-σιγά σε αυτό το ρόλο».
-Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι εκείνο των εξετάσεων, αφού τα κορίτσια τη νέα σχολική χρονιά θα είναι μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου. Εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον δύο από τις διεθνείς, οι Κοκκινάκη και Σουπιώνη, θα μειώσουν αισθητά την ενασχόλησή τους με το βόλεϊ προκειμένου να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις. Πώς το αντιμετωπίζετε;
«Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουμε στον ελληνικό αθλητισμό εν γένει: η ηλικία της Γ΄ Λυκείου. Κόβεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καριέρας τους και, δυστυχώς, πολλές κοπέλες δεν καταφέρνουν να επανέλθουν μετά από αυτό. Χάνουν πολύτιμο χρόνο για ένα θέμα που έχουν λύσει οι περισσότερες χώρες, οι οποίες θέλουν να λένε ότι είναι σοβαρές στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο βόλεϊ. Υπάρχουν κορίτσια, αλλά αυτή η ΄΄φουρνιά΄΄ είναι ιδιαίτερα προικισμένη, γι αυτό έχει φτάσει σε αυτά τα αποτελέσματα».
-Παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από την αρχή ως το τέλος του, ποιες είναι οι διαπιστώσεις που έκανες;
«Τις ομάδες της ηπείρου μας τις ήξερα, τις είχα δει και στο Ευρωπαϊκό και στο Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας. Είδα όμως τις ομάδες της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, που μου έκαναν καλή εντύπωση. Ο τρόπος παιχνιδιού τους είναι βέβαια γνωστός, διαπίστωσα όμως ότι τα ύψη έχουν ανέβει κατά πολύ σε όλους. Η Κίνα έχει μεγάλη ύψη, οι ομάδες της Νότιας Αμερικής έχουν καλά κορμιά και όχι μόνο ψηλά αλλά και τεχνικά. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε κι εμείς προς αυτή την κατεύθυνση: σωματότυποι σε συνδυασμό με τεχνική κατάρτιση».
-Οι ΗΠΑ έχασαν στον τελικό από την Κίνα με 3-0, εμείς τουλάχιστον τις δυσκολέψαμε περισσότερο.
«Αλήθεια, αν και κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Μου έκανε εντύπωση. Η Κίνα τελείωσε αργά το παιχνίδι της χθες βράδυ, προερχόταν από μια τεράστια ανατροπή επί του Περού και πίστευα ότι θα ήταν κουρασμένη, αλλά επανήλθε. Ίσως περιμέναμε τη Βραζιλία λίγο πιο ψηλά, αλλά στον αθλητισμό σχεδόν πάντοτε αποδίδεται δικαιοσύνη».
-Όταν θα φέρνεις στο μυαλό σου τη διοργάνωση, ποια είναι η εικόνα που θα εμφανίζεται πρώτη;
«Δεν θα είναι μία συγκεκριμένη, θα είναι πολλές και μικρές. Σίγουρα, όταν κερδίζεις η χαρά και όσα ακολουθούν μένουν χαραγμένα στο μυαλό σου, όμως και η στεναχώρια από κάποιο παιχνίδι που θα μπορούσαμε κάτι παραπάνω, όπως για παράδειγμα τα ματς με την Πολωνία και τη Σερβία. Γενικά, θα έχω ένα ωραίο συναίσθημα και μια πολύ γλυκιά ανάμνηση».
