Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου εκφράζει την βαθιά του οδύνη για τον θάνατο του διαπρεπούς δημοσιογράφου και ιδρυτικού μέλους του Συνδέσμου μας Δημήτρη (Μίμη) Παπαναγιώτου, ο οποίος έφυγε χτες σε ηλικία 94 ετών.
Ο Δημήτρης Παπαναγιώτου υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα, μέντορας, της δημοσιογραφίας και στη διάρκεια της καριέρας του κατέλαβε κορυφαίες θέσεις στα ΜΜΕ. Για τους αθλητικούς συντάκτες ήταν πάντοτε παράδειγμα προς μίμηση. Και η απώλεια του είναι μεγάλη. Εξ άλλου ο ίδιος θεωρούσε μεγάλη του τιμή ότι τα πρώτα του βήματα τα έκανε στο αθλητικό ρεπορτάζ.
Η λαμπρή του καριέρα ξεκίνησε το 1946 από την «Αθλητική Ηχώ», ενώ στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «Οι Καιροί», «Απογευματινή», «Ανεξάρτητος Τύπος», «Βήμα – Νέα» και «Μεσημβρινή».
Διετέλεσε Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Εικόνες» (1955-1967) και εν συνεχεία Διευθυντής Σύνταξης των περιοδικών «Η Συλλογή» και «Ο Ταχυδρόμος» (1967-1972). Ήταν επίσης ιδρυτής και διευθυντής, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 κι ενός θαυμάσιου αθλητικού περιοδικού του Πρωταθλητή.
Κορυφαία περίοδος της πλούσιας καριέρας του ήταν η ανάληψη επί 16 έτη, την κρίσιμη μεταδιδακτορική περίοδο 1974-1989, της θέσης του Διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή».
Λαμπρή ήταν η πορεία του και στα ηλεκτρονικά μέσα καθώς διετέλεσε Γενικός Διευθυντής και Αντιπρόεδρος του ραδιοφωνικού σταθμού «Αθήνα 9,84» και Διευθυντής Ειδήσεων, αλλά και Γενικός Διευθυντής Ενημέρωσης της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Δίδαξε στο Τμήμα Επικοινωνίας-Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1990-1993).
Επί 11 συναπτά έτη ήταν Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Προεδρίας της Δημοκρατίας δίπλα στον Κωστή Στεφανόπουλο.
Το συγγραφικό του έργο ήταν και αυτό σημαντικό. Εκ των κορυφαίων βιβλίων του ήταν τα: «Αντίο Γουτεμβέργιε» (1981), «Πέμπτη Εποχή» (1995), «Ο τελευταίος έρωτας» (1999), «Γωνία Χωρίς Στροφή – Ιστορίες Ανθρώπων» (2003), «Ανάμεσα σε δύο Προέδρους» (2005).
Το 2018, το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ τίμησε τον Δημήτρη Παπαναγιώτου σε ειδική εκδήλωση για τους βετεράνους του αθλητικού ρεπορτάζ. Το 1985, το Ίδρυμα Μπότση, του απένειμε Βραβείο Δημοσιογραφίας «για τα άρθρα και τα χρονογραφήματά του και για τη συμβολή του στη διατήρηση της καθημερινής δημοσιογραφίας σε υψηλό επίπεδο».
Επιθυμία της οικογένειας του είναι, οποιαδήποτε προσφορά στη μνήμη του, να γίνει στον οργανισμό «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Ο ΠΣΑΤ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του.
Μίμη Παπαναγιώτου σε ευχαριστούμε για την προσφορά σου, σε ευχαριστούμε για το ήθος και ύφος που δίδαξες, σε ευχαριστούμε που ήσουν για όλους εμάς ένα φωτεινό παράδειγμα.
Μίμη Παπαναγιώτου σε αποχαιρετούμε με θλίψη αλλά και απέραντη εκτίμηση.
