Παρασκευή 5 Απριλίου
Θέλει πρόκριση στην εξάδα η Εθνική
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΠΑΡ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ: ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Ραντεβού με την ιστορία της έχει αύριο στις 11.30 στο «Τοπόλιτσα» του Μπαρ η Εθνική ομάδα Κορασίδων, που για τις θέσεις 5-8 του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Μαυροβουνίου αντιμετωπίζει την πανίσχυρη Ρωσία. Έπειτα από την επίτευξη του πρώτου στόχου, αυτού της πρόκρισης στην 8άδα, οι διεθνείς του Τάκη Φλώρου και Γιάννη Καλμαζίδη, καλούνται πλέον να παίξουν ελεύθερα και μαζί με τη νέα «λαμπρή» σελίδα στην ιστορία του ελληνικού βόλεϊ να «σφραγίσουν» παράλληλα απευθείας τα πολύτιμα εισιτήριά τους για το 2013 European Youth Olympic Festival της Ολλανδίας (Ουτρέχτη, 14-19 Ιουλίου) και το 2013 Girls Youth Volleyball World Championship της Ταϋλάνδης (Νακόν Ρατκασίμα,26 Ιουλίου-4 Αυγούστου).
Σήμερα Παρασκευή 5 Απριλίου το πρόγραμμα των διοργανωτών στο Μπαρ περιλάμβανε το δεύτερο ρεπό για τις ομάδες, ωστόσο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε προπόνηση πολύ νωρίς το πρωί, προκειμένου οι διεθνείς να προσαρμοστούν στις ασυνήθιστες για αυτές συνθήκες και απαιτήσεις του αυριανού κρίσιμου αγώνα (11.30 πμ) με τη Ρωσία, την οποία ο ομοσπονδιακός τεχνικός και οι συνεργάτες του, Γιάννης Καλμαζίδης και Βίκυ Νεντή θα τις αναλύσουν λεπτομερώς στο απογευματινό βίντεο.
Το… μελίσσι και η ελιά των 2.000 ετών!
Από χθες το ξενοδοχείο «Hotel Princess» ζωντάνεψε ιδιαίτερα και θυμίζει πλέον ένα… πολύβουο και πολύγλωσσο μελίσσι, με την χθεσινή άφιξη των αποστολών του Β’ ομίλου, Τουρκίας, Σερβίας, Γερμανίας, Ρωσίας, όπου αρκετά μέλη των ομάδων είχαν την ευκαιρία να βρεθούνε με παλιούς τους γνωστούς και να ανταλλάξουν απόψεις για τη διοργάνωση. Μάλιστα οι διαιτητές, οι delegates και άλλοι υπεύθυνοι της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας , αλλά και όλοι οι team managers των ομάδων, μεταξύ των οποίων και η «δικιά μας», Παναγιώτα Τουρσούγκα, παρά την καταρρακτώδη βροχή, αποδέχθηκαν πρόθυμα την πρόσκληση των διοργανωτών για ξενάγηση στην Παλιά πόλη του Μπαρ, από την οποία έμειναν εντυπωσιασμένοι από τα μοναδικά αξιοθέατα, αλλά και στη θέα της τρίτης μακροβιότερης… ελιάς της Ευρώπης, ένα δέντρο ηλικίας 2.000 ετών που «ζει» ακόμη στο Μπαρ!
Το… σαράκι που «έτρωγε» τον Φλώρο
Σε ένα ακόμη ρεπό όμως το πρόσφατο ματς της Εθνικής μας με την Τσεχία, είχε… στοιχειώσει τη σκέψη του ομοσπονδιακού τεχνικού, Τάκη Φλώρο, τον οποίο κάτι έτρωγε ξανά σα… σαράκι! «Με τις νίκες που κάναμε με Σλοβενία, Πολωνία και υπό την προϋπόθεση, ότι θα κερδίζαμε το σετ με την Τσεχία και θα είχαμε ένα ακόμη βαθμό, τώρα θα παίζαμε για τα μετάλλια» μονολογούσε ο αρχιτέκτονας, μαζί με τον συνεργάτη του, Γιάννη Καλμαζίδη, της επιτυχημένης πορείας της «γαλανόλευκης». Όμως ξέρω πως όλα αυτά είναι υποθετικά και από τη στιγμή που δεν το καταφέραμε είμαστε υποχρεωμένοι να επικεντρωθούμε στο ματς με τη Ρωσία».
Πολλαπλό το όφελος της νίκης
Ένα ματς, που όπως γνωρίζουν άπαντες, δεν θα κρίνει μόνο την τελική μας κατάταξη στο Μπαρ, αλλά σε περίπτωση νίκης, η Εθνική μπορεί να πιάσει… με ένα σμπάρο, πολλά τρυγόνια! Και αυτό είναι που σύμφωνα με τον κ. Φλώρο, αυξάνει κατακόρυφα το βαθμό δυσκολίας της αποστολής των διεθνών μας
«Είναι πολύ σημαντικό από ένα μόλις παιχνίδι, όπως το αυριανό με τη Ρωσία να μπορεί να αποκομίσει κάποια ομάδα πολλαπλό όφελος. Όταν λέμε στο βόλεϊ για Ρωσία, πάντα εννοούμε μία ομάδα υψηλού επιπέδου, που θέλει να κερδίζει σε όποια διοργάνωση και αν συμμετέχει. Την είδαμε όμως και την αντιμετωπίσαμε στο πρόσφατο φιλικό του Κλάντοβο, όπου κερδίσαμε 2-1, αλλά αν θέλουμε να υπερβούμε και να ξεπεράσουμε τον πήχη που βάλαμε εξ’ αρχής στο Μπαρ, θα πρέπει να την αποκλείσουμε».
Με «όπλο» μας το σερβις και το… momentum!
Πριν από λίγες μέρες στο Κλάντοβο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έδειξε πως έχει τις δυνατότητες να «σκοτώσει» την νεαρή «αρκούδα» του ευρωπαϊκού βόλεϊ τη στιγμή μάλιστα που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μετά από δυο σερί νίκες βρίσκεται σε εξαιρετικό momentum! Που θα κριθεί όμως ο αυριανός αγώνας;
«Σε όλα τα παιχνίδια σε αυτές τις ηλικίες το σέρβις είναι άκρως σημαντικό, γιατί υπάρχει μία ανισορροπία σε σέρβις και υποδοχή» εξηγεί ο εκλέκτορας της Ελληνικής ομάδας και συμπληρώνει: «Αλλά θα πρέπει εξίσου και εμείς να ανταποκριθούμε σωστά στο σέρβις των αντιπάλων μας. Έχουν δύναμη στον επιθετικό τομέα και στο μπλοκ, αλλά όπως ξέρουμε η συγκεκριμένη ηλικία ευνοεί τα λάθη. Γενικά πάντως είναι μία ισχυρή ομάδα και αν θέλουμε να φτάσουμε στην υπέρβαση, θα χρειαστεί αυτή τη φορά και οι 6 κοπέλες να παίξουν πάνω από τα όρια τους, αφού δεν αρκεί να βρεθούνε σε καλή ημέρα μόνο 3 ή 4 παίκτριες».
Με θέληση για την υπέρβαση οι διεθνείς
Οι διεθνείς Χαρά Παπαδοπούλου και Ελένη Σουπιώνη, αν και πρωτάρες στη διοργάνωση του Μπαρ, δείχνουν με τις δηλώσεις τους να έχουν συνειδητοποιήσει απόλυτα την τεράστια ευκαιρία που τους δίνεται να γράψουν ιστορία, και παρά το όνειρο της παρουσίας τους σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, προσπαθούν με ρεαλισμό να ανταποκριθούν σε μία ακόμη πρόκληση που συναντάνε μπροστά τους και δηλώνουν πανέτοιμες για αυτή την ιστορική αναμέτρηση!
Χαρά Παπαδοπούλου (διεθνής πασαδόρος, Α.Ο Ηρακλής Ιωαννίνων): «Το τελευταίο ματς που παίξαμε με την Ρωσία, αν και καταφέραμε να το κερδίσουμε με 2-1, ήταν φιλικό προετοιμασίας και σίγουρα αύριο οι δύο ομάδες θα παρουσιαστούν τελείως διαφορετικές, αφού ο στόχος είναι πολύ σημαντικός. Θέλουμε όλες να πάμε στο Παγκόσμιο και όπως μας είπαν οι προπονητές μας, θα είναι τεράστια εμπειρία να συμμετάσχουμε σε μία τέτοια διοργάνωση και να δούμε πρωτόγνωρα πράγματα. Πιστεύω, πως αν το θέλουμε πολύ μπορούμε να κερδίσουμε και να κάνουμε την υπέρβαση, όπως έγινε και στον όμιλο του Μπαρ, όπου εκεί που είχαμε χάσει τις ελπίδες μας για 8άδα, κάναμε την υπέρβαση και φτάσαμε στην πρόκριση. Αν καταφέρουμε και με το σέρβις μας χαλάσουμε την υποδοχή των αντιπάλων μας σε συνδυασμό με τη θέληση που θα έχουμε και τη μέρα που θα βρεθούμε, νομίζω πως θα το παλέψουμε μέχρι τέλους για να δείξουμε τι αξίζουμε»
Ελένη Σουπιώνη (διεθνής λίμπερο, Ελπίδα Αμπελοκήπων): «Σίγουρα είναι κάτι πολύ όμορφο αυτό που ζει όλη η ομάδα, θα τα δώσουμε όλα αύριο για να περάσουμε στην 6άδα και να προκριθούμε σε Ολυμπιάδα Νεότητας και Παγκόσμιο. Είμαστε πολύ καλά όλες μεταξύ μας και πολύ αισιόδοξες για το αυριανό ματς. Η Ρωσία ξέρουμε όλοι, πως είναι μία σπουδαία ομάδα, αλλά πιστεύω πως αν παίξουμε ελεύθερα και ευχαριστηθούμε το ματς σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι θετικό για εμάς. Όπως τα περισσότερα σημαντικά παιχνίδια, νομίζω ότι το τελικό αποτέλεσμα θα κριθεί στη θέληση των δύο ομάδων, αλλά επειδή παίξαμε πρόσφατα και κερδίσαμε ένα φιλικό με τις Ρωσίδες, προβλέπω ότι τόσο εμένα όσο και την Ειρήνη (Κοκκινάκη) μας περιμένει πολύ δουλειά αύριο. Η Ρωσία έχει πολύ καλό σέρβις και θα κληθούμε να ανταποκριθούμε με αξιώσεις τόσο στην υποδοχή, όσο και στην άμυνα»
Όνειρο ζουν… Μην τις ξυπνάτε!!!
Αναφερόμενες οι διεθνείς στην μοναδική εμπειρία που ζουν στη διοργάνωση η Θεσσαλονικιά , Ελένη Σουπιώνη υποστήριξε ότι δύσκολα θα την ζήσει ξανά στο μέλλον. «Είναι η πρώτη μου φορά που συμμετέχω στα τελικά ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και πιστεύω πως δεν θα μου δοθεί ξανά η ευκαιρία για κάτι τέτοιο (…γέλια)! Το συναίσθημα που έχω είναι τόσο ξεχωριστό και ιδιαίτερο γιατί γνωρίζεις καινούρια πράγματα και βλέπεις ένα τελείως διαφορετικό βόλεϊ, απείρως καλύτερο από αυτό που παίζουμε στην Ελλάδα. Χαίρομαι πραγματικά που είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε αυτή την ομάδα και στεναχωριέμαι όταν σκέφτομαι πως για ένα σετ με την Τσεχία, δεν καταφέραμε να μπούμε στην τετράδα».
Από την πλευρά της η Γιαννιώτισσα πασαδόρος, Χαρά Παπαδοπούλου, δήλωσε ότι όλες αυτές οι μέρες που ζει στην Εθνική ομάδα, θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη της. «Και μόνο που συνεργάζομαι και έρχομαι σε επαφή με αθλήτριες και προπονητές άλλου επιπέδου, είναι τεράστιο κέρδος για μένα. Μία νεαρή αθλήτρια που ζει και αγωνίζεται στην επαρχία, όπου το επίπεδο στην περιφέρεια είναι πολύ διαφορετικό. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός, δεν υπάρχουν πολλοί αγώνες δεν υπάρχει ουσιαστικά ανάπτυξη. Ακούω ας πούμε κάποια άλλα κορίτσια, ότι σε ένα απλό πρωτάθλημα Κορασίδων για να περάσουν στην τελική φάση δίνουν πχ 30 αγώνες τη στιγμή που οι δικοί μας αγώνες δεν ξεπερνούν όλοι κι όλοι τους 10! Και φυσικά μιλάμε για αγώνες χαμηλού επιπέδου… Εδώ πέρα από όλα αυτά, νιώθεις τεράστια τιμή να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο στο στήθος και από μόνο του αυτό σε κάνει να θέλεις να δώσει τον καλύτερό σου εαυτό»
Ρωσία… Η δεύτερη πολυνίκης του θεσμού!
Η Ρωσική ομάδα, που συμμετέχει για 9η φορά σε τελικά ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Κορασίδων και ως δεύτερη πολυνίκης στο θεσμό, πίσω από την Ιταλία, έχει στη συλλογή της ήδη 4 μετάλλια και . Ένα χρυσό το 1997 στο Πούχοφ, 2 ασημένια σε Βαρκελώνη (1995) και Ταλίν (2005) και 1 χάλκινο το 1999 στο Γκντάνσκ.
Πρόκειται για μία πανίσχυρη ομάδα, στην οποία ξεχωρίζουν οι «δίδυμοι πύργοι» της, οι κεντρικές Αντζελίνα Σπερσκάιτε (1.87μ), Τάισια Κονοβάλοβα (1.89μ), ενώ εξαιρετικές είναι και οι τρεις ακραίες της ομάδας Αναστασία Λοπάτινα (1.90μ), Εκατερίνα Σκιρίχινα (1.90μ) και Τατιάνα Γιουρίνσκαγια (1.84μ), που εναλλάσσονται μεταξύ τους στο παιχνίδι. Την υπόλοιπη ομάδα του ομοσπονδιακού τεχνικού, Γιούρι Σκουπλοφ, αποτελούν οι εξής διεθνείς: Πασαδόροι: Σβετλάνα Σέρμπινα (1.83μ), Ζαίτσεβα Αλεξάνδρα (1.82μ), Διαγώνια: Ντάρια Κοκόρεβα (1.91μ), Κεντρική: Βικτόρια Ζουρμπένκο (1.83μ), Ακραία: Αναστασία Τσερεμίσινα (1.90μ) και τα λίμπερο Ναταλία Γκούσκοβα (1.67μ) και Κριστίνα Κουρνόσβα (1.73μ)
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Σάββατο 6/4: Θέσεις 5-8 11.30 ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ, 14.00 Σλοβενία-Γερμανία
Θέσεις 1-4: Θέσεις 1-4 4.30 Ιταλία-Σερβία, Πολωνία-Τουρκία
Κυριακή 7/4: 11.30 Θέσεις 7-8, 14.00 Θέσεις 5-6, 16.30 Θέσεις 3-2, 19.00 ΤΕΛΙΚΟΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΛΕΝΤΖΑ
Λένε πως, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις… Και μάλλον δεν έχουν άδικο! Στο «Hotel Princess» του Μπαρ, μέσα σε ένα πλήθος μελών και αθλητριών ξένων αποστολών, συναντήσαμε τον Κώστα Βελέντζα, το συνεργάτη του ομοσπονδιακού τεχνικού της Γερμανίας, Γενς Τίτμπολ. Γεννημένος στην Αθήνα, ο 39χρονος προπονητής με ειδικότητα αθλητικού ψυχολόγου στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και μαθητή του διακεκριμένου Ροδίτη καθηγητή-προπονητή, Θανάση Παπαγεωργίου, ζει εδώ και χρόνια με την Ολλανδέζα σύζυγο και τα δύο παιδιά στη Γερμανία και εργάζεται σκληρά για την ανάπτυξη του γερμανικού βόλεϊ, αφού καθημερινά ταξιδεύει περίπου 400 χλμ για να πάει στη δουλειά του, στο Μπίλεφελντ.
Στην ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε με την ευκαιρία του σημερινού ρεπό και ανασύνταξης δυνάμεων των ομάδων για την αυριανή τελική ευθεία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Κορασίδων, ο κ. Βελέντζας, μας αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, πως η Ελλάδα μπορεί να αποκλείσει τις Ρωσίδες, τον τρόπο λειτουργίας του γερμανικού μοντέλου, το μύθο της αξιοκρατίας που υπάρχει στο σύστημα της Γερμανίας και την ευκαιρία που δίνει το ελληνικό πρωτάθλημα για… διακοπές στους Γερμανούς άσους. Ο έμπειρος τεχνικός, έχρισε ως φαβορί για τον ευρωπαϊκό τίτλο την Τουρκία και παραδέχθηκε, πως δεν έχει τραγουδήσει ποτέ τον ύμνο της Γερμανίας!
Τα’ χάνουν στα… δύσκολα οι Ρωσίδες!
Η.Π: Αύριο η Ελλάδα στο Μπαρ αντιμετωπίζει για τις θέσεις 5-8 τη Ρωσία, μία ομάδα που η Γερμανία κέρδισε στον όμιλο με 3-2. Ποιό είναι το «μυστικό» για να αποκλείσουμε τις αντιπάλους μας;
Κ. Β: «Με τη Ρωσία παίξαμε στην πρεμιέρα στο Κλάντοβο και ήμασταν το ξεκάθαρο αουτσάιντερ του αγώνα. Είχαμε ήδη όμως παρακολουθήσει παιχνίδια τους από τα προκριματικά με την Ιταλία και είχαμε προετοιμαστεί κατάλληλα. Δώσαμε μεγάλη βάση στο σέρβις μας, γιατί οι Ρωσίδες είναι δυνατά και ψηλά κορίτσια, τους χαλάσαμε την υποδοχή, βγάλαμε μία ακραία τους έξω από το παιχνίδι τελείως και συνεχίσαμε με πάρα πολλή υπομονή στην υποδοχή. Στήσαμε δηλαδή την ομάδα έτσι, προκειμένου να κρατήσουμε τις μπάλες και από εκεί και πέρα κάποια στιγμή η Ρωσία… έχασε την υπομονή της. Έχει δηλαδή την κλασσική ψυχολογία, των Ανατολικών χωρών, που αν δεν τους βγει από την αρχή το παιχνίδι τους, στη συνέχεια τα παρατάνε. Και έτσι «κύλησε» το ματς , αν και θα μπορούσαμε να την κερδίσουμε και 3-0. Παρ’ όλα αυτά η Ρωσία έχει πάρα πολύ καλή ομάδα και το έδειξε στα τελευταία ματς του ομίλου, όπου έπαιξε τρομερό βόλεϊ».
Η.Π: Τι εικόνα έχεις για την Εθνική Κορασίδων της Ελλάδας;
Κ.Β: Όταν είχα δει πριν δύο χρόνια τις κοπέλες της Εθνικής ομάδας της τότε ομοσπονδιακής τεχνικού, Καρολίνας Μπαρζούκα, που την είχα και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, είχα πει πως τα κορίτσια αυτά έχουνε τεράστιες δυνατότητες και ότι μπορούν να παίξουν βόλεϊ υψηλού επιπέδου. Χάρηκα πάρα πολύ που προκρίθηκε η Ελλάδα στην 8άδα και σας εύχομαι καλή επιτυχία στη συνέχεια.
Βάλανε κι οι Έλληνες το… λιθαράκι τους!
Η.Π: Στο φετινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα η Ελλάδα κατάφερε να φτάσει στην 8άδα αντιμετωπίζοντας παραδοσιακές δυνάμεις, που όπως και η Γερμανία ακολουθούν εδώ και χρόνια ένα προηγμένο ευρωπαϊκό μοντέλο προπονητικών καμπ. Πως ακριβώς λειτουργεί το σύστημα ανάπτυξης του βόλεϊ στην Γερμανική Ομοσπονδία;
Κ. Β: «Στη Γερμανία υπάρχουν τέσσερις ομάδες, που έχουν τις επίλεκτες αθλήτριες και η Ομοσπονδία συγχρηματοδοτεί τη δεύτερη ομάδα και υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλάνο που υπαγορεύει τι θα πρέπει να διαθέτουν οι παίκτριες, την τακτική και πάνω από όλα την τεχνική. Τα κορίτσια που θα επιλεγούν, στη συνέχεια ζούνε όλες μαζί στις εγκαταστάσεις που υπάρχουν στο Βερολίνο, πηγαίνουν σχολείο και προπονούνται καθημερινά.
Στη συνέχεια ο ομοσπονδιακός προπονητής που έχει ελεύθερο χρόνο, ταξιδεύει συνεχώς σε όλη τη χώρα και δεν κοιτάζει μόνο για παίκτριες, αλλά λαμβάνει ενεργό μέρος και στις προπονήσεις των ομάδων, προκειμένου να υπάρξει ένα ενιαίο πλάνο. Η κοινή κατευθυντήρια γραμμή αφενός δίνεται από τον Ιταλό τεχνικός της γυναικείας ομάδας, Τζιοβάνι Γκουιντέτι και το σύστημα αυτό πηγαίνει προς τα κάτω, σαν μία… πυραμίδα».
Η.Π: Μετά τον Θανάση Παπαγεωργίου ή «Papa» όπως είναι γνωστός στη Γερμανία, που έχει συμβάλλει σε σημαντικές επιτυχίες του αθλήματος στην Γερμανία, βλέπουμε έναν ακόμη Έλληνα σε ένα πολύ σημαντικό πόστο. Θεωρείς πως εμείς οι Έλληνες έχουμε βοηθήσει ενεργά στην πρόοδο του γερμανικού βόλεϊ;
Κ. Β: «(…Γελάει) Υποψιάζομαι πως ναι, για τον απλούστατο λόγο ότι προσωπικά ασχολούμαι εδώ και δέκα χρόνια με τις νεανίδες και τις κορασίδες της Γερμανίας. Το ότι παραμένω ενεργός, έχει να κάνει και με το γεγονός, ότι είμαι και αθλητικός ψυχολόγος και ας πούμε πως με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί έχουνε «μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια»! Και δεν είναι μόνο τα πρόσωπα που ανέφερες… Στη Γερμανία υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες, οι οποίοι ασχολούνται ενεργά, όχι μόνο στις Εθνικές ομάδες, αλλά και στο πρωτάθλημα της χώρας, όπου εργάζονται ως σκάουτερς, φυσιοθεραπευτές, βοηθοί προπονητών αλλά και προπονητές ακόμη σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών».
Σπίτι και 15.000 ευρώ πριμ στις 16χρονες Τουρκάλες!
Η.Π: Πόσο σημαντικό και απαραίτητο θεωρείται το έργο ενός αθλητικού ψυχολόγου σε μία Εθνική ομάδα;
Κ. Β: «Σε αυτές τις ηλικίες, όπου η ψυχολογία των νέων παιδιών είναι ακόμη ρευστή και ευμετάβλητη, εκτιμώ πως είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος ενός αθλητικού ψυχολόγου. Αν πχ σε μία μεγάλη διοργάνωση, όπως το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, χάσεις ένα ματς που θεωρείται εύκολο, τότε είναι πάρα πολύ δύσκολο στη συνέχεια να «σηκώσεις κεφάλι»! Αυτό το είδαμε φέτος με τη Γαλλία, όπου οι αντίπαλοί μας είχανε την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών σε αυτό το ηλικιακό επίπεδο και μετά τις δύο πρώτες συνεχόμενες ήττες βγήκαν τελείως εκτός ρυθμού και επέστρεψαν τελικά πρόωρα στην χώρα τους».
Η.Π: Ποια ομάδα θεωρείς φαβορί για το στέμμα της Ευρώπης;
Κ. Β: «Η Τουρκία έχει τρομερή ομάδα! Οι γείτονες «ρίχνουν» πάρα πολλά λεφτά στο βόλεϊ, καθώς ακολουθούν εδώ και χρόνια κι αυτοί το μοντέλο των προπονητικών κέντρων. Θυμάμαι ακόμη, πως τα κορίτσια της σημερινής Εθνικής πριν από δύο χρόνια στην Τουρκία μαζεύανε μπάλες, όταν κάνανε οι Γυναίκες προπόνηση και όταν κατέκτησαν στην Άγκυρα το 2011 τον τίτλο, το κράτος έδωσε ως πριμ στην κάθε 16χρονη διεθνή από ένα σπίτι και 15.000 ευρώ, κάτι που ασφαλώς αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο για ένα νέο παιδί να ασχοληθεί με το βόλεϊ!
Πιστεύω λοιπόν πως οι Τουρκάλες θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα χωρίς πρόβλημα. Όσον αφορά στην Ιταλία, σίγουρα αποτελεί μία παραδοσιακή δύναμη και έχουμε δει κάποια από τα φιλικά τους παιχνίδια, ενώ ο προπονητής των Ιταλίδων είναι πολύ συναισθηματικός, δηλαδή αν δεν του βγει το ματς αρχίζει και συζητάει πάρα πολύ με τις παίκτριες κι αυτό είναι καλό. Παρ’ όλα αυτά ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία αγωνίστηκε στον Β’ όμιλο στο Κλάντοβο, απέδειξε πως η ομάδα αυτή διαθέτει «απαντήσεις» και λύσεις σε κάθε πρόβλημα.
Η.Π: Θεωρείς πως η Γερμανία έχει αποκτήσει πλέον τη δική της… σχολή και τι απαιτείται για να δημιουργήσει κάποια χώρα «σχολή» στο βόλεϊ.
Κ. Β: «Η Γερμανία θεωρώ πως ακόμη ψάχνει το στυλ του βόλεϊ που θα παίξει. Σίγουρα στις Γυναίκες της Γερμανίας, Ο κ. Γκουιντέτι έχει περάσει μία γραμμή του τρόπου που θέλει να παίζει η ομάδα, αλλά στις νεαρές ηλικίες αυτό είναι θέμα πάντα κατάλληλου σωματότυπου, για να παίξεις το λεγόμενο «ευρωπαϊκό βόλεϊ», που είναι γρήγορο και θεαματικό. Ωστόσο στη Γερμανία, στις δικές μας ηλικίες υπάρχει ένα μίγμα ευρωπαϊκού και ανατολικού βόλεϊ, όπου όταν δεν έρχεται η μπάλα καλά στον πασαδόρο, είσαι υποχρεωμένος να ηρεμήσεις λίγο το παιχνίδι και να παίξεις με ψηλές μπαλιές στα άκρα και όταν βρεις την ευκαιρία να παίξεις γρήγορα. Για παράδειγμα πχ, η Τουρκία δεν το κάνει ποτέ αυτό, παίζει πάντα γρήγορά, γιατί η ομάδα τους διαθέτει και τις τεχνικές και τις σωματικές προδιαγραφές που απαιτούνται.
Η.Π: Πόσο εύκολο θεωρείς, με τη δεδομένη κρίση στην Ελλάδα, όπου τα χρήματα για τον αθλητισμό δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω», να υπάρξει ανάπτυξη στο άθλημα του βόλεϊ;
Κ.Β: Θα σου απαντήσω με κάτι που λένε στη Γερμανία: «Ό,τι δεν κοστίζει, δεν… αξίζει!»
Έρχονται για… τουρισμό στην Ελλάδα!
Η.Π: Παρακολουθείς το ελληνικό πρωτάθλημα; Κατά καιρούς υπήρξαν Γερμανοί παίκτες που δοκίμασαν την τύχη τους στην Volleyleague, με τελευταίο τον Σεμπάστιαν Κράουζε, που έφυγε… νύχτα από τη Σύρο.
Κ. Β: «Παρακολουθώ , αλλά θα έλεγα αραιά και που… Πιστεύω, ότι οι περισσότεροι που έρχονται στην Ελλάδα, για να είμαι ειλικρινής, έρχονται ή για τα λεφτά ή για να κάνουν διακοπές! Για παράδειγμα θυμάμαι σε ερώτηση που είχε υποβληθεί στον πρώην άσο του Παναθηναϊκού, Αντρέ Μπγιόρν, για το ποιους θεωρούσε σημαντικότερους σταθμούς στην καριέρα του είχε απαντήσει ως εξής: «Η Ρωσία και η Πολωνία για το υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο και τα χρήματα, η Ιταλία γιατί εκεί οι συνθήκες εργασίας είναι διαφορετικές και η Ελλάδα, γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα ο τρόπος ζωής ήταν απίθανος». Γεγονός πάντως είναι, πως βοήθησε τον Παναθηναϊκό όταν έπαιξε στην ομάδα του, αλλά σίγουρα έπαιξε κάτω από τις πραγματικές του δυνατότητες. Στην Ελλάδα όμως και ποιος δεν αποδίδει κάτω από τις δυνατότητές τους…
Τραγουδάει από μέσα του τον Εθνικό μας ύμνο!
Η.Π: Πόσο δύσκολο είναι, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, να δουλεύει ένας Έλληνας στην Εθνική Γερμανίας. Στους αγώνες της ομάδας ποιον Εθνικό ύμνο τραγουδάς, τον ελληνικό η το γερμανικό;
Κ. Β: «Το θέμα του ύμνου με έχει απασχολήσει ιδιαίτερα και πριν από δύο χρόνια, όταν είχαμε αντιμετωπίσει την Ελλάδα στην Τουρκία. Το γερμανικό ύμνο δεν τον έχω τραγουδήσει ποτέ, σε κάποια διοργάνωση, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν η Γερμανία δεν είναι η πατρίδα μου! Για να είμαι ειλικρινής, όταν παίξαμε με την Ελλάδα, τραγουδούσα από μέσα μου, τον Εθνικό μας ύμνο. Για μένα πάντα αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία και για αυτό αισθάνομαι έντονη συναισθηματική φόρτιση να είμαι σε κάποιο γήπεδο και να ακούω τον Εθνικό μας ύμνο. Με πλημμυρίζουν συναισθήματα, που μερικές φορές δεν μπορώ να τα ελέγξω απόλυτα».
Η.Π: Όταν ακούς όλα όσα λέγονται και γράφονται στη για εμάς τους Έλληνες πως αισθάνεσαι αλήθεια; Προσπαθείς να εξηγήσεις στους Γερμανούς ότι δεν είναι ακριβώς όπως τα παρουσιάζουν οι πολιτικοί και ο Τύπος;
Κ. Β: «Θα σου πω… Στις αρχές της κρίσης, σίγουρα τα σχόλια ήταν πικρόχολα και υποτιμητικά. Πάνω από όλα ο λόγος που οι Γερμανοί είχαν αύτη την εχθρική στάση απέναντι στους Έλληνες ήταν λόγω της παραπληροφόρησης που υπήρχε από τα ΜΜΕ. Εγώ τους είχα μιλήσει και προσπάθησα να τους εξηγήσω, κάτι που τώρα τελευταία παραδέχονται και οι ίδιοι, ότι δηλαδή η χώρα τους έχει θησαυρίσει από την ελληνική κρίση και πως ήμαστε η μοναδική χώρα που δεν έχουμε εισπράξει τις γερμανικές αποζημιώσεις από τον πόλεμο. Ευτυχώς πλέον είναι αρκετός καιρός τώρα, που δεν ακούγονται κακόβουλα σχόλια από τον Τύπο και γενικότερα έχουν ηρεμήσει τα πράγματα».
Συμβαίνει και στις… καλύτερες οικογένειες!
Η.Π: Κατάγεσαι από τη Νεμέα Κορινθίας και γεννήθηκες στην Αθήνα… Πως βρέθηκες πριν από 10 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας;
Κ. Β: Το βήμα για την Γερμανία έγινε μέσα από κάποιες συγκυρίες, καθώς ήθελα να κάνω ένα διδακτορικό στην Ελλάδα, αλλά δεν υπήρχε η δυνατότητα. Η πρώτη μου επαφή όταν πήγα στην Γερμανία ως φοιτητής με το ERASMUS ήταν με τον Θανάση Παπαγεωργίου, όπου δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Στις αρχές , όταν ήμουν φοιτητής, εργάστηκα ως πωλητής και σε διάφορες άλλες δουλειές, μέχρι που έπειτα από δύο χρόνια εργάστηκα στο Πανεπιστήμιο ως ειδικός συνεργάτης και παράλληλα έκανα τη διατριβή μου. Ακολούθησε μία διακοπή δύο ετών για την εκπλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων στην Ελλάδα και επέστρεψα ξανά στη Γερμανία, όπου σήμερα ζω με την οικογένειά μου.
Η.Π: Σκέφτεσαι παρ’ όλα αυτά να επιστρέψεις κάποια στιγμή στην Ελλάδα;
Κ. Β: Υπάρχει πάντα η επιθυμία να επιστρέψω στην Ελλάδα… Και για να ξεκαθαρίσω κάποιες καταστάσεις, στις αρχές έφυγα από την Ελλάδα γιατί δεν ήθελα να εμπλακώ στο σύστημα του «γνωστού», του «βύσματος» και του… γλειψίματος. Τελικά όμως, προς μεγάλη μου έκπληξη, διαπίστωσα πως και στη Γερμανία δεν είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα… Για την ακρίβεια είναι ακόμη χειρότερα, αφού τουλάχιστον στην Ελλάδα έχεις δύο τρεις γνωστούς που θα σε βοηθήσουν και πρέπει να τους χρησιμοποιήσεις για να «βολευτείς». Στην Γερμανία, που υποτίθεται ότι όλα είναι αξιοκρατικά, εκεί το σύστημα δουλεύει… υπόγεια. Για να γίνω πιο σαφής, ιδιαίτερα για κάποιον ξένο στη Γερμανία, όπως είμαι εγώ, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα!
Ευχόμαστε λοιπόν, πέρα από την πολυπόθητη πρόκριση της Εθνικής μας, να ξεπεράσει αύριο και η Γερμανία το εμπόδιο της Σλοβενίας, ώστε την Κυριακή ο Κώστας Βελέντζα να σιογοτραγουδήσει ξανά στο γερμανικό πάγκο «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη, των Ελλήνων τα ιερά…».
