Στη διάρκεια της ημερίδας του ΠΣΑΤ, για τις Ελληνίδες αθλήτριες και το 50-50 του Παρισιού, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024 στην ΕΣΗΕΑ, η Βίκυ Σπύρου ανέφερε:
“Για μένα αυτή θα είναι η 3η φορά που θα βρεθώ με φυσική παρουσία σε Ολυμπιακούς αγώνες και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Η πρώτη φορά ήταν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, η δεύτερη στο Πεκίνο και η τρίτη τώρα στο Παρίσι. Χαίρομαι και ανυπομονώ να το ζήσω, γιατί δεν είναι μόνο το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη και το όνειρο κάθε αθλητή να μετάσχει, αλλά και το όνειρο για κάθε δημοσιογράφο να βρεθεί σε μια τέτοια διοργάνωση, που όμοια της νομίζω δεν υπάρχει.
Μιλάμε για μια ανεκτίμητη εμπειρία, που δεν είναι μόνο επαγγελματικά σημαντική, αλλά και προσωπικά, γιατί αυτά που ζεις, δεν τα ξεχνάς. Είναι σημαντική, γιατί γίνεσαι και εσύ μάρτυρας αυτής της αθλητικής ιστορίας, που θα γραφτεί από όλους αυτούς τους κορυφαίους αθλητές, από αυτούς τους θρύλους του παγκόσμιου αθλητισμού και εσύ καλείσαι να μεταφέρεις τις επιδόσεις τους, τις αντιδράσεις τους, τις δικές τους αθλητικές ιστορίες. Παράλληλα, όμως, να τεστάρεις και τις δικές σου αντοχές, γιατί τα γεγονότα είναι πολυάριθμα, οπότε θα πρέπει να λειτουργούμε κι εμείς λίγο ως αθλητές.
Τι να πρωτοθυμηθώ, είναι πολλές οι εικόνες! Μου έρχεται μια μνήμη από όταν ο Μπόλτ έκανε τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100μ. και στα 200μ. Εγώ εκείνη την ημέρα είχα πάει σε άλλο άθλημα, σε άλλη εγκατάσταςη και κατά την επιστροφή μου πέρασα από μια πλατεία, όπου είχαν στήσει μια τεράστια γιγαντοοθόνη και παρακολουθουσε ο κόσμος τους αγώνες. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι έγινε εκεί, όταν ο Μπόλτ έκανε το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ. Όλη η πλατεία στο πόδι…όλη η πλατεία μια κερκίδα…να φωνάζουν, να χειροκροτούν και κάποια πιτσιρίκια αυτοσχεδίασαν αγώνες και προσπάθησαν να μιμηθούν αυτό που έκανε ο Μπόλτ, κάνοντας κόντρες μεταξύ τους.
Δεν μπορώ, φυσικά, να ξεχάσω το χρυσό μετάλλιο του Ηλιάδη στο τζούντο, όταν έκανα την μετάδοση για την ΕΡΑΣΠΟΡ. Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός μου, φώναζα τόσο πολύ, που δίπλα ο Γάλλος σχολιαστής που έκανε μετάδοση, έβαλε το μικρόφωνο του επάνω μου για να μεταφέρει στην Γαλλία το κλίμα για το χρυσό μετάλλιο του Ηλιάδη.
Οι Ολυμπιακοί είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, τόσοι άνθρωποι να δουλεύουν χρόνια για να στηθεί αυτή η γιορτή, είναι οι εθελοντές που δίνουν χρώμα, είναι όλες αυτές οι εκδηλώσεις που γίνονται σε διάφορα σημεία και σου δίνουν χαρά, γιατί ο αθλητισμός είναι χαρά.
Και αυτοί οι Ολυμπιακοί του Παρισιού, αναμένεται να είναι διαφορετικοί για πολλούς λόγους σε σχέση με τους άλλους που έχουμε ζήσει, διαφορετικοί και λόγω της τελετής έναρξης που θα γίνει στο Σηκουάνα , διαφορετικοί γιατί θα είναι επίσης οι πιο πράσινοι στην ιστορία τους, καθώς θέλουν να έχουν το πιο χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, διαφορετικοί και σε κάτι ακόμη…για να έρθω και στο θέμα της σημερινής ημερίδας.
Διότι μπροστά σε μια ιστορική στιγμή για την πορεία της ισότητας των φύλων στον αθλητισμό και σε αυτούς τους 33ους Ολυμπιακούς Αγώνες, για πρώτη φορά στην ιστορία, το 50% των συμμετεχόντων θα είναι γυναίκες. Το Παρίσι είχε ήδη γράψει ιστορία το 1900, όταν για πρώτη φορά επιτράπηκε η συμμετοχή γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα, 124 χρόνια αργότερα, επιστρέφουμε στο Παρίσι για να γιορτάσουμε την πλήρη ισότητα στον αριθμό των αθλητών και αθλητριών.
Αυτή η εξέλιξη σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τον αθλητισμό και την κοινωνία μας. Η ισότητα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι απλώς ένα ζήτημα αριθμών. Είναι ένα ζήτημα δικαιοσύνης και σεβασμού. Οι γυναίκες αθλήτριες αξίζουν την ίδια αναγνώριση και τις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες. Και αυτή η ισότητα στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των γυναικών και θα τους δώσει την ώθηση να συνεχίσουν να κυνηγούν τα όνειρά τους, όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και σε όλους τους τομείς της ζωής.
Επιπλέον, αυτή η κίνηση θα επηρεάσει θετικά την εκπροσώπηση των γυναικών σε ηγετικές θέσεις στον αθλητισμό, θα ανοίξει τον δρόμο για την ενίσχυση της παρουσίας τους και σε διοικητικές θέσεις, προπονητικές θέσεις και γενικά σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων στον αθλητικό τομέα. Θα δούμε περισσότερες γυναίκες να αναλαμβάνουν ρόλους ηγεσίας, να καθοδηγούν ομάδες και να λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις που θα επηρεάζουν το μέλλον του αθλητισμού”.
