Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΣΑΤ, κατά τη συνεδρίασή του την 1η Απριλίου 2015, με ομόφωνη απόφασή του, εκφράζει την αντίθεσή του στις προτεινόμενες διατάξεις για τα ΜΜΕ (άρθρο 1, παρ. 5) του Νομοσχεδίου για την αθλητική βία.
Για το σκοπό αυτό, αποφάσισε να αποστείλει στον Υφυπουργό Αθλητισμού, κ. Σταύρο Κοντονή, την ακόλουθη επιστολή:
«Κύριε Υπουργέ,
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) χαιρετίζει τη βούληση της Πολιτείας να ασχοληθεί σοβαρά με το μεγάλο πρόβλημα της οπαδικής βίας στον Αθλητισμό και των αιτιών που την προκαλούν, δημιουργώντας μείζονα ζητήματα στην Κοινωνία.
Ο ΠΣΑΤ θεωρεί ότι η αντιμετώπιση των φαινομένων της βίας στον Αθλητισμό, μπορεί να γίνει με την αξιοποίηση τόσο του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου όσο και με τη νομοθέτηση νέων και απαραίτητων, όπου χρειάζεται, βελτιώσεων του.
Σχετικά με το νομοσχέδιο, που δώσατε στη δημοσιότητα, την Παρασκευή (27/3), οφείλουμε να τοποθετηθούμε επί συγκεκριμένων διατάξεων του, οι οποίες και άπτονται θεμάτων Τύπου και των εκπροσώπων του.
Η διατύπωση στο Άρθρο 1, παράγραφος 5, έτσι όπως καταγράφεται στο κείμενο, βρίσκει τον Σύνδεσμο αντίθετο.
Πρώτα και κύρια επειδή επιχειρείται ο κρατικός επηρεασμός στην ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης, σε αντιδιαστολή με τις αρχές δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, όπως αυτές είναι διατυπωμένες από τις συνδικαλιστικές μας Ενώσεις (βλ. Κώδικας Επαγγελματικής και Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΣΗΕΑ, όπως εγκρίθηκε και τέθηκε σε ισχύ από τη Γ.Σ. του 1998), παρεμβαίνοντας στο ρόλο θεσμοθετημένων Οργάνων τους.
Στα επί μέρους, οι παρατηρήσεις μας:
1. Αναφέρονται οι λέξεις «παρότρυνση», «υποκίνηση», «ενθάρρυνση», «επιδοκιμασία», ως αιτιατοί λόγοι για τη λήψη μέτρων από πλευράς σας. Πως και ποιος οριοθετεί επακριβώς την έννοια των χαρακτηρισμών αυτών, σε ένα κείμενο, μια ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή, ώστε να θεωρηθεί παραβατική; Ο κ. υφυπουργός από μόνος του, όπως προκύπτει από την αναφορά στον προτεινόμενο Νόμο.
2. Αναφέρεται ότι ο ΠΣΑΤ και κατ’ επέκταση τα συνδικαλιστικά μας Σωματεία, έχουν το δικαίωμα «απλής γνώμης» όταν διαπιστώνεται η παραβατικότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο ρόλος μας να είναι απλά διακοσμητικός από τη στιγμή που με την αναφορά «απλή γνώμη» γίνεται κατανοητό ότι, αφενός παρακάμπτονται τα θεσμοθετημένα Πειθαρχικά Όργανα των συνδικαλιστικών μας Ενώσεων και του Συνδέσμου και αφετέρου δεν διαπιστώνεται σε καμία περίπτωση ότι μπορεί – έστω κι αυτή – να ληφθεί υπόψη, μιας και ένας ουσιαστικά αποφασίζει.
3. Σε ότι αφορά τα πρόστιμα που προβλέπονται για την παραβατικότητα των ΜΜΕ, οφείλουμε να τονίσουμε κατηγορηματικά ότι σε καμία περίπτωση αυτά δεν μπορούν να αναφέρονται στον εργαζόμενο αθλητικό συντάκτη και ούτε απλά στα «υπαίτια Μέσα», παρά αποκλειστικά και μόνον στους Ιδιοκτήτες και Εκδότες των Μέσων αυτών για τους οποίους θα μπορούσε να προβλέψει επιπλέον η πολιτεία το ασυμβίβαστο ιδιοκτήτη ΠΑΕ, ΚΑΕ και Μέσων Ενημέρωσης ταυτόχρονα.
4. Διαπιστώνεται η ύπαρξη δύο μέτρων και δύο σταθμών ως προς την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, μεταξύ έντυπων Μέσων ενημέρωσης και ραδιοτηλεοπτικών Μέσων.
Για τα πρώτα ουσιαστικά αποφασίζει μόνος του ο υφυπουργός Αθλητισμού, για την επιβολή μέτρων, σε συνεργασία με τον υπουργό Επικρατείας, αφού απουσιάζει κάθε ανεξάρτητη Αρχή και άλλο Εποπτικό Όργανο ελέγχου και καταλογισμού της παραβατικότητας.
Σε αντίθεση με τα Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα όπου οι υποθέσεις παραπέμπονται με σχετικές εισηγήσεις, στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ) για την επιβολή των κυρώσεων.
Ο ΠΣΑΤ σε όλα αυτά, αφενός δηλώνει την κατηγορηματική του θέση να μην
επιτρέψει σε καμία περίπτωση την καταπάτηση των αρχών της ελευθεροτυπίας και
την καταστρατήγηση και υποβάθμιση του ρόλου θεσμικών μας οργάνων, τα οποία
και δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη στο προτεινόμενο νομοσχέδιο.
Αφετέρου προτείνει ουσιαστικό διάλογο με τις συνδικαλιστικές μας Ενώσεις, με στόχο τη θεσμοθέτηση Ανεξάρτητης Αρχής που θα αναλάβει πλήρως αιτιολογημένα να ασχοληθεί με τις παραβατικότητες που παρατηρούνται στα ΜΜΕ και από τις οποίες κάποιες, πράγματι, βοηθούν την έξαρση της οπαδικής βίας στον Αθλητισμό.
Μιας Αρχής βέβαια που οφείλει να ασχοληθεί με ολόκληρο το πλέγμα της διαπλοκής στο χώρο των ΜΜΕ και πως αυτή διαχέεται στον Ελληνικό Αθλητισμό.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση, ο ρόλος και η συνδρομή του ΠΣΑΤ, θα είναι καθοριστικός παράγοντας στη διαμόρφωση του πλαισίου εκείνου που απαιτείται ώστε πράγματι η οπαδική βία να αντιμετωπιστεί ολοκληρωμένα και αποφασιστικά».
